Цолмон цоохор үрээ болжморуудын жиргээнтэй сүлэлдэн нэг тодорч ирснээ аажмаар цаашлан замхрахуй миний нүд хэд анилдаад нээгдлээ. Дэлгээтэй цонхны тавцан дээр суусан болжморууд үргэлжлүүлэн шулганалдсаар. Харин цолмон цоохор алга. Би нүдээ нээлгүй орондоо хөлбөрч зүүдээ зураглан тогтоож авлаа. Цуутын цагаагч гүүний унага үрээ болчихож. Идэр омголон, сүр хүчтэй, ихэмсэг тэр амьтан туурайгаараа газар цавчлан дүүхэлзэнэ. Харц нь гүн хир нь номхон. Гүнзгий тэр харцны аглагт удам угсааных нь туулсан хатуу ширүүн, цэх гүжирмэг амьдралын түүх бичигдэн үлдсэн гэмээр. Үсний нь ширхэг хүртэл барин тавин тэмтрэгдэхээр. Нэг мэдсэн чинь бодол удаашран замхраад би дахиад унтах нь ээ. Тэр харин болохгүй шүү. Нүдээ нээн хэд эргэлдээд өндийн бослоо. Өнөөдөр 8 дугаар сарын 25. Өглөө сургууль орж бүртгүүлэх учиртай. Арав, арван нэгийнхэн. Сүртэй сонсогдож байгаа биз. Гэтэл одоо би өөрөө арвын А-гийн Өсөхөө болчих гэж...